(غزل گريه .(شعرمذهبي و آئيني)

#صلی_الله_علیک_یا_اباعبدلله برسانید به آقا که دلم تنگ شدهدلم از دوری تو سنگ تر از سنگ شدهمن فقط مال توام پس برسانم به خودتمن که دنبال توام پس برسانم به خودتحال من لحظه به لحظه همه درد است و غم استسوختن مرهم دلتنگی ِ داغ حرم استآه در آه نفس می کشم و می سوزمآه در کنج قفس می کشم و می سوزمدلِ بیچاره مگر جز تو کسی هم داردبا همه داشته ها بی تو همش کم داردمن حسینی نشدم تا که رفاهم بدهندزخم خوردم که مگر پیش تو راهم بدهندروضه در روضه فقط اشک پناهم دادهمن اگر آمده ام فاطمه راهم دادهای فدای تنِ در دشت رهایت ای عشقبهتر از اشک نداریم برایت ای عشقمنبر نیزه ی تو قبله نمایم شده استروضه ی تشنگی ات راه گشایم شده استکوفه از تشنگی ات خنده کنان بر می گشتلبت از خون گلوی پسرت تر می گشتبسترم پر شده از یاد تو ای کشته ی اشکزنده ی اشکم و امداد تو ای کشته ی اشک حسن کردی (غزل گريه .(شعرمذهبي و آئيني)...

#السلام_علیک_یا_علی_ابن_موسی_الرضا مانده ام مثل کجا می شود ایران بی تویا چه ویران کده ای بود خراسان بی تومردم ما به کسی غیر تو حاجت نبرندنزد این طایفه هیچ اند کریمان بی تودر حرم لذت مهمان شدنت را دیدیمچه غریب است رضا، معنی احسان بی توحرف دیروزم و امروزم و فردای من استکاش هرگز نرسد عمر به پایان بی توما رضا جان، همه از نام تو جان می گیریممُردگانیم همه حضرت سلطان بی تورعیت راضیِ از نوکری سلطانیمحرفی از خویش ندارند غلامان بی توآمدی و حرمت جان به مسلمانی دادشیعه کی می شده این قوم به قرآن بی تو؟به خداوند و رسولش قسم ای قبله ی عشقهیچ کس پیش خدا نیست مسلمان بی توباغ فردوس به چشمان حرم دیده ی ماهست چون پنجره ای رو به بیابان بی تومثل سلمانی عاشق به تو ایمان دارمنگذرد برزخم ای کاش که یک آن بی توحسن کردی (غزل گريه .(شعرمذهبي و آئيني)...

#السلام_علیک_یا_علی_ابن_موسی_الرضاتو بودی بهاری که پایان نداشتکسی مثل تو دست احسان نداشتتو احسانِ بارانی و این زمینبه جز فیض چشم تو باران نداشتکرامت، سخاوت، سیادت،کسیشبیه تو این قدر، عنوان نداشتچنان می درخشی در آفاق ماکه میلی به خورشید، ایران نداشتقرارست فردا نجاتم دهیزمانی که این نوکرت جان نداشتتو یک شهر را سائلت کرده ایچرا که گدایت غم نان نداشتتو تنها مسیر دُرست منیجهانم بدون تو سامان نداشتتو حصن حصین همه عالمیندارد تو را هر که ایمان نداشترواقت بهشت است و با تو دگرنیازی به جنت خراسان نداشتتو آرامش روزگار منیتمامی دار و ندار منیکسی از گدایت شدن بد ندیدکسی بین ما با شما سد ندیدجهان از فرشته به دور ضریحچنین جمع پر رفت و آمد ندیدکسی زائری را ز سمت حرمکه با دست خالی بیاید ندیدکسی در مرام امام رئوفگنهکار اینجا نیاید ندیدحرم بر دل زائرت نعمتی...که در آرزویش بماند ندیددلم تا کنون هیچ خیر از کسیبجز شخص آقای مشهد ندیدکسی از زبان گدای درتبگوید که آقا، ندارد، ندیدنگاهت هوادار هر زائر استو خواهش ز تو کار هر زائر استجهان مرا آبرو داده ایبه آهوی قلبم تو رو داده ایتو از کودکی هر چه را در دلم...که من داشتم آرزو، داده ایامام من ای حامیِ مهربانبه تقوایِ من رنگ و بو داده ایتن زیر بار گناه مرابه خاک حرم شستشو داده ایاگر اهل شعرم اگر عاشقمتو بر من چنین خُلق و خو داده ایاگر قطره ای معرفت خواستمسبو در سبو در سبو داده ایتو از آستان بوسی این حرمبه زوّار روی نکو داده ایمن و آرزوی شب آخرمبیا در دم مرگ بالا سرم#اللهم_عجل_لولیک_الفرجحسن کردی (غزل گريه .(شعرمذهبي و آئيني)...